Wat merken sommeliers en hoe gaan ze ermee om?
Missiaen merkt dat de prijzen per oogstjaar stijgen. Vooral bij wijn uit de klassieke regio’s in Frankrijk en Italië. “Ik had een Meursault die in de nieuwe jaargang volgens mijn marges van 115 naar 175 euro per fles zou gaan. Die heb ik dus van de kaart gehaald, aangezien de kwaliteit min of meer hetzelfde was. Gemiddeld is de stijging 15%, dat vind ik persoonlijk erg veel.”
Benic: "Ik heb het gevoel dat sommige producenten de kosten van de inflatie voor eigen rekening hebben genomen en andere niet. Dit gebeurde geleidelijk in 2022 en 2023. Van de wijnen waarmee ik werk zijn Franse, Duitse en Italiaanse wijnen ongeveer 20% in prijs gestegen. We moesten helaas die trend volgen om voldoende marge te behouden. Sommige wijnen schenken we niet meer per glas, omdat ze nu buiten onze range van 7,5 tot 9 euro per glas vallen."
Missiaen: “Er zijn bij mij ook veel wijnen van de wijnkaart gegaan na prijsstijgingen. Frankrijk is met meer dan de helft geslonken. Ik serveer alleen wijnen waarbij ik 100% achter de prijs-kwaliteitsverhouding sta.” Hierbij delen we vijf tips voor de ideale wijnkaart.
"De wijnkeuze verschuift. Mensen worden bekender met meer betaalbare wijnregio's"
Hoe reageren de gasten op hogere prijzen?
Missiaen: “De wijnkeuze verschuift. Mensen worden bekender met meer betaalbare wijnregio's, zoals Puglia in Italië, Rueda in Spanje of Marlborough in Nieuw-Zeeland, die populairder zijn dan ooit. Hoewel het bijzonder is dat we de bekende wijnen, die dus heel duur zijn, nog steeds blijven verkopen.”
“Ik zou niet zeggen dat de gasten minder wijn kopen dan normaal”, merkt Benic op. “Ik denk dat er een aanpassingsperiode van een half jaar was waarin mensen zich erg bewust waren van de prijsstijgingen. Maar het gebeurde overal en het is iets waar mensen nu mee hebben leren leven.”
Dat heeft misschien ook met de draagkracht van hun gemiddelde gast te maken. Niettemin denkt Missiaen dat de wijnwereld aan de vooravond van een soort revolutie staat. “Wijnmakers moeten toekomstgericht en duurzaam denken om hun wijn tegen redelijke prijzen te kunnen blijven aanbieden. Familia Torres is een mooi voorbeeld, daar kunnen vele anderen een voorbeeld aan nemen. Bourgogne denkt: Onze wijn verkoopt toch wel en het schrijnende is dat dat ook gebeurt. Maar dit blijven mensen niet pikken.”
Waar liggen de kansen?
Benic: ‘We zijn op een punt beland dat vraagt om een nieuwe benadering. Om onze prioriteiten en standpunten te herbeoordelen. Ik zal nóg meer op zoek gaan naar minder prominente wijnregio’s.”
Missiaen: “Exact. De oplossing is eigenlijk simpel. Ga op zoek naar alternatieven. Ik was laatst in Georgië, daar komen geweldige wijnen vandaan voor prijzen die nog wél een glimlach op ons gezicht toveren. Dit vereist goed zoekwerk, maar de strategie van het samenstellen van een wijnkaart in 2024 is echt leuk.”
Benic: “Onze focus was altijd al diversiteit, nu zullen nog meer plekken in de spotlight komen. Georgië inderdaad, maar ook met Slovenië heb ik dat al zien gebeuren. En dit is pas het topje van de ijsberg!”
Missiaen: “Je leert veel van nieuwe wijnlanden, maar ook in de gevestigde orde bevinden zich nog pareltjes. Ga in gesprek met je gasten over wijn. Probeer de onbekende wijnen in het glas te krijgen, laat ze proeven. Ze zullen verrast zijn wat de wijnwereld te bieden heeft.”
