Zó krijgt Bart Melis van restaurant De Werf jongeren aan het werk op zijn terras

Overal in de horeca merken ze dat het lastig is om personeel aan te trekken. Zo vertelt Bart Melis: “Tot voor kort hadden wij ons team goed op orde, maar we hebben nu drie vacatures en met het terrasseizoen en de zomer in het vooruitzicht moeten we alle zeilen bijzetten om die te vullen”.

Geen bonussen

“Bonussen in het vooruitzicht stellen aan het team als ze nieuwe krachten aandragen, zoals in de Randstad gebeurt, levert hier nauwelijks iets op”, zegt hij. “De jongeren die we nodig hebben voor de horeca zijn van de generatie Z (1995-2010). Deze jongeren staan heel anders in het leven. Ze zijn digitaal opgegroeid, staan via hun mobiele telefoon voortdurend aan, hechten veel waarde aan een goede sfeer in het bedrijf, aan betrokkenheid en aan transparantie. Ze werken niet voor je, maar met je. Het is ook een generatie die door de ouders wordt ‘onderhouden’; pa en ma betalen de scooter, de wekenlange zomervakanties, de kamerhuur. De noodzaak om zelf te werken is er nauwelijks. Dat maakt het voor ons horecaondernemers wel moeilijk om jongeren aan het werk te krijgen.”

Regelmatig in gesprek

Het aansturen van een team vol Gen Z’ers vraagt het nodige van de ondernemers van nu. “Zaterdagavond ga ik chillen met vrienden dus dan werk ik niet. Alweer glazen poleren? Mag ik een extra dag vrij deze week? Ik kijk er al lang niet meer van op”, zegt Melis. “Jong personeel heeft een waslijst aan wensen.”

‘Jong personeel heeft een waslijst aan wensen’Hoe pakt hij dat aan, gaat hij overal in mee? “De tijdgeest is anders dan toen mijn broer en ik begonnen. Dat realiseren we ons goed. Deze jongeren hebben (meer) behoefte aan sfeer en teamgeest en ventileren graag hun ideeën. Daarom gaan we regelmatig met ze in gesprek. Je moet je inleven en verdiepen in hun wereld om verbinding met ze te maken. Dat is bijna nog belangrijker dan een flexibel werkrooster en een goed salaris, dat we natuurlijk ook bieden.”

Dynamiek bieden

Aan dynamiek en sfeer ontbreekt het niet bij restaurant De Werf. “We hebben een semi open keuken en een groot terras met 180 zitplaatsen verdeeld over verschillende niveaus. Zowel vanaf het terras als vanuit het restaurant hebben gasten én personeel uitzicht op de levendige, historische haven van Veere. Er staat minimaal vier man in de keuken en vier man in de bediening en bij drukke tijden schalen we op naar twaalf. We zitten in een toeristisch gebied en de diversiteit aan gasten is groot. Dat maakt het werk afwisselend en geen dag hetzelfde. Dat spreekt deze generatie, die gewend is aan 24/7 prikkels, aan. En na het werk, of in de pauzes, kunnen ze hierachter naar het strand om te chillen en zwemmen.”

Grenzen

Niettemin is Melis ook de werkgever die grenzen aan de flexibiliteit stelt. “We sluiten om half elf ’s avonds, zodat iedereen nog op een redelijke tijd thuis is. En we werken met vaste vrije dagen, wat door het hele team wordt gewaardeerd. Daar vragen we ook wat voor terug. Het horecavak is een mooi vak, maar zeker straks als het terrasseizoen opent en in de zomer is het ook tempo draaien en de gast centraal stellen. En dat leren ze bij ons”, zegt Melis.

Hij en zijn broer zijn klassiek geschoold en dragen het vak van kok en gastheer een warm hart toe. “Zo willen we onze zaak runnen. Wij doen alles voor de gast. Liever een tafeltje in de zon? Met liefde verplaatsen we gasten die daarom vragen. Dat geduld mis ik nog weleens bij deze generatie jongeren. ‘Lastige’ gasten, daar hebben ze geen zin in. Voor hen is het: zitten, eten en weer kan gaan. Zo leven ze hun leven ook. Maar daar gaan we hier niet in mee.”

Ga in op feedback

Over het algemeen zijn jongeren harde, maar functionele werkers, vindt Melis. “Overbodige uren draaien vinden ze zonde van hun tijd. Als je daarover met ze in gesprek gaat, krijg je vaak verrassende inzichten. Wij kregen bijvoorbeeld terug dat ze het gek vonden dat wij nog zelf de jus de veau maken. Dat kun je tegenwoordig toch ook heel goed inkopen en dan houd je tijd over voor andere taken. We zijn erover gaan nadenken en nu bestellen we dat dus, samen met nog veel andere halffabrikaten. Het heeft onze ogen geopend.”

‘Als je openstaat voor de ideeën van jongeren doe je er als ondernemer je voordeel mee’Hij heeft meer voorbeelden. “Deze jongeren zijn digitaal opgegroeid en daarin veel sneller en slimmer dan wij. In no time is onze fysieke receptenmap getransformeerd tot een app, wat veel makkelijker werkt. Ook onze zichtbaarheid op de sociale mediakanalen is up to date. Ze hebben hun nukken en grillen, maar als je openstaat voor hun ideeën en tips kun je er als ondernemer zeker je voordeel mee doen.”

Managers van morgen

Melis vindt het jammer dat écht leergierige en gemotiveerde jongeren niet blijven na hun dertigste. “Dat is niet alleen bij ons, maar de zorg die alle horecaondernemers hebben. Soms zitten er pareltjes tussen die in hart en nieren kok of gastvrouw/ -gastheer zijn en die toch voor een andere baan kiezen.”

Het heeft volgens hem nog altijd te maken met het negatieve imago van de horeca. “De wereld om hen heen fluistert ze in dat ze niet voor dit vak moeten kiezen, want: te zwaar en je moet altijd in de weekenden en op feestdagen werken. Wie bij de politie of in de zorg werkt, moet dat ook, maar daar hoor je nooit iemand over. Dat is een eervol beroep. Eerlijk, ik heb het nooit erg gevonden om met feestdagen te moeten werken. Ik heb op andere dagen weer vrij. Bovendien is het horecavak ook prima te combineren met een gezin. Het is allemaal te plannen.”Hij doet er alles aan om die pareltjes voor het vak te behouden. “We geven ze vertrouwen en laten ze graag groeien. We staan open voor hun ideeën en bieden ze de kans om te laten zien hoe zij bepaalde taken zouden invullen. In de hoop dat dit onze managers van morgen zijn.”